Twee weken en half zijn we verder.
Reeds talloze stiekeme momenten gestolen. Intensiteit ten top. Een hartverwarmende/hartverwarrende romance speelt zich af, en wij spelen de hoofdrol.
Wat begon als een spannend spel is reeds veel te snel en ongecontroleerd geëvolueerd tot iets erg oprecht en diep. We voelen allebei hetzelfde, dat lees ik in haar ogen, in haar aanraking, in haar hartstochtelijke zoenen, in de klank van haar stem, in de woorden die ze zegt, schrijft, typt.
We weten niet hoe het verder moet. Wel hoe het zal eindigen: met een gemis.
Nog 12 dagen hebben we. Het afscheid zal zwaar zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten