Treffend: toen ik haar hoorde na die avond, sprak zij ook van een vonkje dat er plots was. I wasn't just imagining things.
Het vonkje werd een vonk.
Afspraakje gemaakt om te zien of het gevoel nog steeds aanwezig was. Het was er nog. Shit.
En m'n leven is wederom in een stroomversnelling terechtgekomen. Zij is zoals mij: impulsief, ongelooflijk direct en open, hart op de tong. We laten ons te zeer leiden door ons gevoel, en geen van beide heeft het karakter aan de (nood)rem te trekken. Aangezien ik op het moment de enige ben die inziet dat een rem noodzakelijk is, is het dus aan mij om onze voetjes op de grond te houden. Maar ze is zo goddamn onweerstaanbaar! And she knows.
Er dient dringend een afstand gecreƫerd te worden. Starting now...
vrijdag 27 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten